در نمازت خــَم ِ ابروی که آمد به نظر

که چنان لرزه به اندام تو انداخته بود؟!

شوق دیدار که بود ای گل زیبا که چنین

چهره ی ماه تو با اشک وضو ساخته بود

بی گمان مهدی زهرا به مقابل به قنوت

سایه بر قامت رعنای تو انداخته بود . . .